Rychu:

… a tym czasem … brak kontroli sądowej oraz kontroli społecznej nad planami urządzenia lasu – taki artykuł został popełniony w dniu dzisiejszym w prasie…

… tekst długi ale zapewniam ciekawy bo dotyczy w całości nas, Wyspiarzy chociażby z uwagi na brak reakcji na nasze wrzutki w przeciagu ostatnich kilku lat…

Komisja Europejska skierowała w czwartek (3 grudnia) do Trybunału Sprawiedliwości UE sprawę przeciwko Polsce w związku z niewłaściwą ochroną lasów. Komisja zarzuca państwu polskiemu: ochrona gatunkowa w polskich lasach nie spełnia wymagań stawianych przez prawo europejskie.

Komisja Europejska zarzuca Polsce niewystarczające działania w zakresie ochrony leśnych siedlisk i gatunków roślin i zwierząt oraz niedopełnienie obowiązków wynikających z unijnych dyrektyw: siedliskowej i ptasiej. Ponadto w ocenie Komisji Polska nie zapewnia społeczeństwu realnego wpływu na sposób gospodarowania lasami – zgodnie z opinią KE, osoby mieszkające w Polsce nie mają zagwarantowanego odpowiedniego dostępu do wymiaru sprawiedliwości, który pozwalałby im chronić te lasy.

Poziom wycinek wzrósł dwukrotnie
Marta Grundland z Greenpeace Polska komentuje decyzję KE: – Greenpeace, organizacje zrzeszone w koalicji Kocham Puszczę i inne podmioty od lat zwracają uwagę na problemy podniesione dzisiaj przez Komisję. Czas zatrzymać destrukcję polskich lasów, w sposób, jaki od lat robią to leśni baronowie, bez oglądania się na kryzys ekologiczny i klimatyczny. W 2016 roku polskie władze zwolniły gospodarkę leśną z konieczności respektowania zasad ochrony określonych w unijnych dyrektywach ptasiej i siedliskowej. Zdaniem Komisji w oczywisty sposób zaburza to reżimy ochronne konieczne do odpowiedniej ochrony różnorodności biologicznej w krajach członkowskich Unii Europejskiej.

– Gospodarka leśna i przychody koncernu Lasy Państwowe nie mogą być ważniejsze od zdecydowanie istotniejszych korzyści, jakie odpowiednia ochrona lasów stwarza dla ludzi, przyrody i klimatu – podkreśla w tym kontekście Marta Grundland. Twierdzenie Komisji Europejskiej, że polskie prawo nie zapewnia obywatelkom i obywatelom możliwości domagania się przed sądem odpowiedniej ochrony lasów, wynika – w jej ocenie – z faktu, że zgodnie z obecnymi przepisami społeczeństwo nie może skarżyć do sądów podpisanych planów urządzenia lasu, czyli 10-letnich planów wycinek przygotowywanych przez leśników i zatwierdzanych przez ministra środowiska.

Zaznacza: – W ciągu dwudziestu lat poziom wycinek w polskich lasach wzrósł dwukrotnie. Systematycznie wycinane są najstarsze i najcenniejsze drzewostany – np. w Bieszczadach, a wcześniej w Puszczy Białowieskiej. Kierownictwo koncernu Lasy Państwowe oraz kolejni ministrowie środowiska odmawiali osobom mieszkającym w Polsce prawa do domagania się przed sądami odpowiedniej ochrony najcenniejszych polskich lasów. Ta sytuacja musi się zmienić. Nie ma zgody na pogłębianie kryzysu ekologicznego i klimatycznego dla doraźnych korzyści. Czas na zmianę zasad ochrony polskich lasów i umożliwienie społeczeństwu obrony naszego wspólnego dobra.

Bez kontroli Polek i Polaków oraz brak kontroli sądowej nad planami urządzenia lasu

Z kolei Agata Szafraniuk z Fundacji ClientEarth Prawnicy dla Ziemi odnosi się do decyzji KE:

– Jedna czwarta naszego kraju jest zarządzana bez żadnej kontroli ze strony Polek i Polaków, w oparciu o tak zwane akty kierownictwa wewnętrznego. Mowa oczywiście o Lasach Państwowych i planach urządzenia lasu, których nie da się zaskarżyć, nawet jeśli naruszają prawo. Sprawy dotyczące polskich lasów powinny być rozstrzygane u nas w kraju, przez polskie sądy. Niestety, pomimo że problem nie jest nowy, wciąż jesteśmy zmuszeni kierować sprawy przed Komisję Europejską. Dlatego cieszymy się, że dzięki interwencji Komisji być może w końcu dojdzie do zmiany polskiej ustawy o lasach, tak abyśmy mogli rozstrzygać nasze sprawy w Polsce.

Podkreśla: – Problem braku kontroli sądowej nad planami urządzenia lasu jest bardzo dobrze znany polskiemu rządowi. Już w 2016 r., gdy doszło do zwiększenia wycinki w sprawie Puszczy Białowieskiej, wskazywaliśmy, że nie mamy możliwości kontroli tego, co się dzieje w puszczy. Razem z rzecznikiem praw obywatelskich poszliśmy wówczas do Naczelnego Sądu Administracyjnego, ale sąd jedynie potwierdził to, co wiedzieliśmy wcześniej – polski sąd nie ma możliwości skontrolowania planów urządzenia lasu. Skierowaliśmy wówczas skargę do Komitetu z Aarhus, czyli międzynarodowego organu, który zajmuje się m.in. kwestiami dostępu obywateli do wymiaru sprawiedliwości w sprawach środowiskowych. Sprawa planów urządzenia lasów toczy się tam do dzisiaj. Z braku innych możliwości złożyliśmy również skargę do Komisji Europejskiej, która rozpoczęła postępowanie w lipcu 2018 r. Oznacza to, że rząd polski miał ponad dwa lata na zajęcie się tą sprawą.

Po corocznych raportach

Z kolei Adam Bohdan z Fundacji Dzika Polska nie kryje:

– Bardzo się cieszymy z faktu, że kwestia ochrony gatunkowej w polskich lasach trafiła w końcu do Trybunału. Ochrona gatunków związanych ze starymi lasami i martwymi drzewami była dotychczas w dużej mierze fikcyjna. Skala niszczenia siedlisk takich gatunków w ostatnich latach była ogromna. Corocznie raportowaliśmy Komisji po kilkanaście, kilkadziesiąt przypadków niszczenia siedlisk gatunków z poszczególnych kompleksów leśnych, przy czym mamy świadomość tego, że ujawniane przez nas przypadki stanowiły wierzchołek góry lodowej. Jesteśmy szesnaście lat w UE, pomimo tego wiele leśnych obszarów Natura 2000 nie ma jeszcze zatwierdzonych planów ochrony czy planów zadań ochronnych. Bardzo często leśnicy nie wiedzą nawet, jakie gatunki mają w swoich nadleśnictwach, a kiedy są informowani o obecności tych gatunków, to i tak nie wdrażają wymaganej przepisami ochrony. Brak należytej ochrony w lasach skutkuje tym, że zasięgi występowania tak pięknych i zagrożonych gatunków jak nadobnica alpejska stale się kurczą. Przykre jest, że niewłaściwie prowadzona gospodarka leśna doprowadziła do konfliktu pomiędzy Polską a UE. Mamy nadzieję, że Lasy Państwowe zaczną w końcu wdrażać wymaganą prawem ochronę gatunków związanych z lasami.