Posts Tagged ‘mewia łacha’
Zwiedzanie Rezerwatu „Mewia Łacha”
Chcesz obserwować dziką przyrodę i odkryć skarby rezerwatu „Mewia Łacha” na Wyspie Sobieszewskiej? Grupa Badawcza Ptaków Wodnych KULING zaprasza na pogadanki i obserwacje przyrodnicze przy punkcie widokowym na ścieżce dydaktycznej wytyczonej w rezerwacie. Letnie spotkania z edukatorem odbywają się codziennie aż do 11 września.
Grupa Badawcza Ptaków Wodnych KULING zaprasza na spotkania przyrodnicze na platformie widokowej w ujściu Przekopu Wisły, przy ścieżce turystyczno-dydaktycznej w rezerwacie Mewia Łacha. To okazja na poznanie tego wyjątkowego zakątka, położonego tak blisko Gdańska. Ścieżka turystyczna to wyśmienite miejsce na spacery i odkrywanie tajemnic przyrody o każdej porze roku.
Letnie spotkania z edukatorem zaczynają się codziennie o godz. 11.30, 13.00, 15.00, 16.30 i 18.00 od 3 lipca aż do 11 września. Do platformy widokowej w rezerwacie najwygodniej dojść ze Świbna (autobus 112, przystanek Przystań) wzdłuż Przekopu Wisły.
Rezerwat przyrody „Mewia Łacha” leżący w ujściu Przekopu Wisły, monitorowany przez GBPW KULING to miejsce szczególne. Znajduje się tu jedyna w Polsce kolonia lęgowa rybitw czubatych. Gniazdują tu także coraz rzadsze w kraju: rybitwy białoczelne i sieweczki obrożne. Na łachach znajduje stałe miejsce odpoczynku kilkadziesiąt fok szarych. Dzięki ścieżce edukacyjnej oraz odbudowanej platformie obserwacyjnej walory rezerwatu mogą podziwiać turyści i mieszkańcy.
Folder Ujście Wisły. Ścieżki Natury, przybliżający wyjątkową przyrodę Mewiej Łachy, dostępny jest na stroniehttp://www.kuling.org.pl/uw/folderUW.pdf Aktualności z rezerwatu publikowane są na profilu Chronimy Naturę na Wyspie Sobieszewskiej na Facebooku.
Letnie spotkania przyrodnicze są częścią Programu Partnerskiego „Chronimy NATURĘ na Wyspie Sobieszewskiej” wspieranego przez Grupę LOTOS. Czynną ochronę, monitoring oraz edukację w rezerwacie dofinansowuje Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku (w ramach projektów Monitoring walorów przyrodniczych i zagrożeń oraz zabiegi czynnej ochrony na Wyspie Sobieszewskiej w Gdańsku (rezerwaty przyrody „Mewia Łacha” i „Ptasi Raj”) w 2016 roku, a także Przyroda wybrzeży – poznaj, decyduj, chroń).
GBPW KULING
165 fok w jednym miejscu w jednym czasie tylko na Wyspie Sobieszewskiej !!!
To już pewne. Po dokładnym przeliczeniu fok w Ujściu Wisły mamy pierwszą obserwację 165 fok szarych, odpoczywających w tym samym czasie, w jednym miejscu, u polskich brzegów – informuje WWF Polska. Obserwację zgłosił dr Szymon Bzoma, z Grupy Badawczej Ptaków Wodnych Kuling.
Ujście Wisły, dzięki obecności piaszczystych wysepek, odizolowanych od lądu i stałej obecności człowieka jest jednym z niewielu miejsc, gdzie foki mogą znaleźć spokojne miejsce do odpoczynku – mówi Katarzyna Pietrasik z WWF Polska. – Odizolowane od lądu wysepki w ujściu mogłyby być korzystnym miejscem rozrodu fok, jednak jak na razie nie mamy obserwacji o rozrodzie fok szarych w tym miejscu. Jedyny obserwowany rozród dotyczył foki pospolitej. Od początku działalności Błękitnego Patrolu WWF odnotowujemy stałe obserwacje fok na łachach w tym rejonie. Poprzednia obserwacja ponad stu zwierząt pochodziła z lipca br. Wtedy w Ujściu odpoczywało 135 fok szarych i jedna foka pospolita.
Foki szare to gatunek migrujący, który w ciągu roku wędruje m.in. w poszukiwaniu pokarmu oraz miejsc zapewniających odpowiednie warunki do rozrodu, a później także linienia. Najczęściej te krótkie wędrówki fok wynikają właśnie z poszukiwania przez nie pokarmu i między innymi z tego powodu wybierają często ujścia rzek, w tym Wisły. W ubiegłym roku największa liczba obserwowanych fok wyniosła około 100 osobników. Dla kontrastu, w 2007 roku, obserwowaliśmy zaledwie kilka zwierząt, odpoczywających w rezerwacie jednocześnie.
Miejsce przyciąga również foki, które są wypuszczane rokrocznie z helskiego fokarium Stacji Morskiej Instytutu Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego. W zeszłym roku w stadzie odpoczywającym na jednej z wysepek obserwowano Łodzika, natomiast w lipcu br., w rejonie Mewiej Łachy i Mierzei Wiślanej, przebywała Maszoperia.
Foki są zwierzętami wodno-lądowymi. Dlatego foka na brzegu jest zjawiskiem zupełnie normalnym. Dzięki informacjom nadsyłanym do Błękitnego Patrolu WWF i do Stacji Morskiej, otrzymujemy niezwykle cenne dane na temat obecności trzech gatunków fok, występujących w Bałtyku.
Dlatego każdą obserwację foki żywej lub martwej należy niezwłocznie zgłaszać do Błękitnego Patrolu WWF, dzwoniąc pod numer 795 536 009 lub do Stacji Morskiej IOUG w Helu, numer 601 889 940 – dodaje Pietrasik. – Pamiętajmy też o tym, aby nie zbliżać się do zwierzęcia i zapewnić mu spokój, do czasu pojawienia się Patrolu.
Projekt „Ochrona siedlisk ssaków i ptaków morskich” jest współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko.
Dofinansowano ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
Źródło: www.gospodarkamorska.pl
Spotkania w rezerwacie Mewia Łacha
Grupa Badawcza Ptaków Wodnych KULING zaprasza na spotkania edukacyjne przy punkcie widokowym na ścieżce turystyczno-dydaktycznej w rezerwacie Mewia Łacha na Wyspie Sobieszewskiej. To okazja na poznanie tego wyjątkowego zakątka, położonego tak blisko Gdańska. Ścieżka turystyczna to wyśmienite miejsce na spacery i odkrywanie tajemnic przyrody o każdej porze roku.
Letnie spotkania z edukatorem zaczynają się codziennie o godz. 11.30, 13.00, 15.00, 16.30 i 18.00 aż do 14 września.
Rezerwat przyrody „Mewia Łacha” to perła polskiego wybrzeża, jeden z najbardziej unikatowych i urokliwych zakątków Polski i Europy, ostoja ptaków o randze europejskiej. Mogłaby być przykładem tego jak człowiek i przyroda mogą współistnieć dzięki sobie nawzajem. Znajduje się na wschodnich rubieżach Gdańska i nie miałby racji bytu, gdyby nie wykonanie Przekopu Wisły w 1895 r. Od tego czasu niesione z prądem osady rzeczne oraz działalność wiatru i fal morskich kształtują malownicze łachy i wyspy tzw. stożka ujściowego Wisły. Stały się one obecnie lęgowiskiem dla jedynej w Polsce kolonii rybitw czubatych i wielu innych cennych gatunków, np. ostrygojada, sieweczki obrożnej, czy rybitwy białoczelnej. Rezerwat stanowi również miejsce odpoczynku i żerowisko dla wielu ptaków podczas migracji. Regularnie występują tu też foki szare, a niekiedy i rzadsze gatunki: pospolita i obrączkowana. Obecnie największym zagrożeniem tego przyrodniczego eldorado jest to, co przyczyniło się do jego powstania – ludzka aktywność…
Folder Ujście Wisły. Ścieżki Natury przybliżający wyjątkową przyrodę Mewiej Łachy dostępny jest na stronie http://www.kuling.org.pl/uw/folderUW.pdf Aktualności z rezerwatu publikowane są na profilu Chronimy Naturę na Wyspie Sobieszewskiej na Facebooku.
Letnie spotkania przyrodnicze są częścią Programu Partnerskiego „Chronimy NATURĘ na Wyspie Sobieszewskiej” wspieranego przez Grupę LOTOS. Czynną ochronę, monitoring oraz edukację w rezerwacie dofinansowuje Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku.
|
|
Grupa KULING zaprasza na wycieczki do Mewiej Łachy
Grupa Badawcza Ptaków Wodnych KULING serdecznie zaprasza mieszkańców woj. pomorskiego do udziału w projekcie edukacyjnym „Edukacja dla NATURY na Wyspie Sobieszewskiej:. Projekt finansowany jest przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku oraz Grupę LOTOS.
Ścieżka edukacyjna zniszczona. Z siekierą na dzieło ekologów.
trojmiasto.gazeta.pl, Maciej Sandecki, 19.04.2012
Nieznani sprawcy doszczętnie zdewastowali ścieżkę edukacyjną na Wyspie Sobieszewskiej w rezerwacie „Mewia Łacha”. – Kiedy w końcu ludzie uświadomią sobie jak unikalne jest to miejsce? – pytają ekolodzy
Program „Chronimy Naturę na Wyspie Sobieszewskiej”
Rezerwat przyrody „Mewia Łacha” stał się dostępny dla turystów. Wytyczono w nim ścieżkę turystyczno-dydaktyczną – spacerując wzdłuż niej można obserwować dziką przyrodę, w tym ptaki – największy skarb tego miejsca. Wcześniej obowiązywał zakaz wstępu do rezerwatu, więc warto skorzystać z okazji na poznanie tego wyjątkowego miejsca, położonego tak blisko Gdańska.Całkowita długość ścieżki zaczynającej się w Świbnie to ponad 3 km, jednak tylko ostatnie 700 m przebiegające w rezerwacie, jest wytyczone po wydmach.